روایتی که حکومت صدام از آغاز جنگ ایران و عراق ارائه می داد کاملا متفاوت از روایت ایرانی آن است.
حکومت بعثی عراق در دوره صدام حسین، زمان شروع جنگ ایران و عراق را چهارم سپتامبر ۱۹۸۰برابر با سیزدهم شهریور 1359 می دانست. بنابر ادعای مقامات وقت عراق در این روز نیروهای ایرانی دو شهر مرزی بدره و زرباطیه را بمباران کردند.
ایران شروع رسمی جنگ را چند روز بعد یعنی بیست و دوم سپتامبر برابر با سی یکم شهریور و همزمان با حمله گسترده نیروهای عراقی به ایران می داند.
همچنین حکومت ایران، عراق را مسبب آغاز جنگ می داند، در حالی که حکومت سابق عراق ایران را آتش افروز جنگ معرفی می کرد.
عبدالجبار محسن، سخنگوی پیشین فرماندهی کل قوا در عراق در این باره می گوید ایران با حمایت از عملیات تخریبی و ترور در عراق و بمباران شهر های مرزی توسط توپخانه سنگین و هواپیما ما را ناگزیر از جنگیدن کرده بود.
رهبران حکومت سابق عراق می گویند که ما از همان ابتدای انقلاب ایران با دشمنی دولت جدید ایران و دخالت آشکار این دولت در امور داخلی خود مواجه شدیم.
ابوالحسن بنی صدر اولین رئیس جمهوری اسلامی ایران می گوید صدام حسین در ابتدای انقلاب آقا موسی نوه حاج ابوالحسن اصفهانی از علمای طراز اول شیعه را برای دیدار با آیت الله خمینی به ایران فرستاد.
به گفته آقای بنی صدر، آقا موسی پیام صدام را که حاکی از آمادگی عراق برای همکاری با حکومت اسلامی در ایران بود به آیت الله خمینی رساند، ولی پاسخ آیت الله منفی بود.
عراقی ها در مورد دخالت در امور عراق به گفته های مشهور آیت الله خمینی رهبر ایران در زمینه لزوم برکناری صدام توسط مردم عراق اشاره می کنند.
عبدالجبار محسن که به طور مستقیم با صدام حسین در ارتباط بوده است در این زمینه می گوید رهبر ایران آشکارا از مردم عراق می خواست تا به روی پشت بام ها بروند، شعار الله اکبر سردهند و نظام عراق را ساقط کنند.
در آن دوره اصطلاح «صدور انقلاب اسلامی» در ایران رایج بود که موجبات نگرانی دولت عراق را به وجود آورد.
عراقی ها همچنین به حضور نیرو های معارض عراقی همانند حزب الدعوه اسلامی در ایران به عنوان دلیل دیگری از دخالت ایران در امور عراق اشاره می کنند
حزب الدعوه به گفته رهبران خود در زمانی که در ایران حضور داشت و توسط دولت جدید ایران حمایت می شد دست به ترور ناموفق طارق عزیز معاون وقت نخست وزیرعراق زده است.
در کنار همه این دلایل که دولت پیشین عراق برای ناگزیر بودن جنگ ارائه می داد، بمباران شهر های مرزی عراق با توپخانه و هواپیما نیز از دلایل حمله گسترده عراق در ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰ به ایران قلمداد شده است.
با این همه عبدالجبار محسن، در این زمینه می گوید ایران شهر های مندلی، خانقین و نفتخانه عراق را در چند مورد بمباران کرد.
او می گوید از مدت ها قبل نیروهای ایرانی به پاسگاه های مرزی ما تعرض می کردند اما در ماه آوریل ۱۹۸۰ ایران شهر های عراق را با سلاح سنگین مورد هجوم قرار داد.
با وجود این رهبران جمهوری اسلامی چنین اتهامی را ادعایی بی اساس دانسته و آن را زمینه سازی برای حمله به ایران خوانده اند. بعدها با استناد به رای شورای امنیت سازمان ملل متحد به درستی مدعای خود که عراق متجاوز و آغازگر جنگ بوده است، پای فشردند.
عبدالجبار محسن می گوید که بسیاری از شهر های بزرگ عراقی در فاصله کمی از مرز ایران قرار داشتند به همین دلیل هدف قرار دادن آن توسط ایران کار دشواری نبود.
همچنین منطقه ای آسیب پذیر از دیدگاه نظامی در عراق بین جاده استراتژیک بغداد- بصره وجود دارد که به مرز ایران نزدیک است.
این منطقه زمینی مسطح و بدون پستی و بلندی عمده است و ماشین آلات زرهی به راحتی توانایی رسیدن به این جاده را دارند.
سخنگوی سابق فرماندهی کل قوا در عراق می گوید از این جهت عراق بسیار آسیب پذیر بود و با توجه به دخالت ها و تحرکات ایرانی ها ما مجبور شدیم که حمله گسترده خود را از سپتامبر آغاز کنیم.
دولت پیشین عراق هر ساله در چهارم سپتامبر (سیزدهم شهریور) جشن هایی را در سالگرد آنچه آغاز جنگ می دانست برگزار می کرد. مانورهای نظامی ارتش عراق از جمله برنامه های این روز بود.
با سقوط صدام حسین و حکومت او در سالگرد آغاز جنگ عراق با ایران دیگر چنین مراسمی برگزار نمی شود.
حکومت بعثی عراق در دوره صدام حسین، زمان شروع جنگ ایران و عراق را چهارم سپتامبر ۱۹۸۰برابر با سیزدهم شهریور 1359 می دانست. بنابر ادعای مقامات وقت عراق در این روز نیروهای ایرانی دو شهر مرزی بدره و زرباطیه را بمباران کردند.
ایران شروع رسمی جنگ را چند روز بعد یعنی بیست و دوم سپتامبر برابر با سی یکم شهریور و همزمان با حمله گسترده نیروهای عراقی به ایران می داند.
همچنین حکومت ایران، عراق را مسبب آغاز جنگ می داند، در حالی که حکومت سابق عراق ایران را آتش افروز جنگ معرفی می کرد.
عبدالجبار محسن، سخنگوی پیشین فرماندهی کل قوا در عراق در این باره می گوید ایران با حمایت از عملیات تخریبی و ترور در عراق و بمباران شهر های مرزی توسط توپخانه سنگین و هواپیما ما را ناگزیر از جنگیدن کرده بود.
رهبران حکومت سابق عراق می گویند که ما از همان ابتدای انقلاب ایران با دشمنی دولت جدید ایران و دخالت آشکار این دولت در امور داخلی خود مواجه شدیم.
ابوالحسن بنی صدر اولین رئیس جمهوری اسلامی ایران می گوید صدام حسین در ابتدای انقلاب آقا موسی نوه حاج ابوالحسن اصفهانی از علمای طراز اول شیعه را برای دیدار با آیت الله خمینی به ایران فرستاد.
به گفته آقای بنی صدر، آقا موسی پیام صدام را که حاکی از آمادگی عراق برای همکاری با حکومت اسلامی در ایران بود به آیت الله خمینی رساند، ولی پاسخ آیت الله منفی بود.
عراقی ها در مورد دخالت در امور عراق به گفته های مشهور آیت الله خمینی رهبر ایران در زمینه لزوم برکناری صدام توسط مردم عراق اشاره می کنند.
عبدالجبار محسن که به طور مستقیم با صدام حسین در ارتباط بوده است در این زمینه می گوید رهبر ایران آشکارا از مردم عراق می خواست تا به روی پشت بام ها بروند، شعار الله اکبر سردهند و نظام عراق را ساقط کنند.
در آن دوره اصطلاح «صدور انقلاب اسلامی» در ایران رایج بود که موجبات نگرانی دولت عراق را به وجود آورد.
عراقی ها همچنین به حضور نیرو های معارض عراقی همانند حزب الدعوه اسلامی در ایران به عنوان دلیل دیگری از دخالت ایران در امور عراق اشاره می کنند
حزب الدعوه به گفته رهبران خود در زمانی که در ایران حضور داشت و توسط دولت جدید ایران حمایت می شد دست به ترور ناموفق طارق عزیز معاون وقت نخست وزیرعراق زده است.
در کنار همه این دلایل که دولت پیشین عراق برای ناگزیر بودن جنگ ارائه می داد، بمباران شهر های مرزی عراق با توپخانه و هواپیما نیز از دلایل حمله گسترده عراق در ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰ به ایران قلمداد شده است.
با این همه عبدالجبار محسن، در این زمینه می گوید ایران شهر های مندلی، خانقین و نفتخانه عراق را در چند مورد بمباران کرد.
او می گوید از مدت ها قبل نیروهای ایرانی به پاسگاه های مرزی ما تعرض می کردند اما در ماه آوریل ۱۹۸۰ ایران شهر های عراق را با سلاح سنگین مورد هجوم قرار داد.
با وجود این رهبران جمهوری اسلامی چنین اتهامی را ادعایی بی اساس دانسته و آن را زمینه سازی برای حمله به ایران خوانده اند. بعدها با استناد به رای شورای امنیت سازمان ملل متحد به درستی مدعای خود که عراق متجاوز و آغازگر جنگ بوده است، پای فشردند.
عبدالجبار محسن می گوید که بسیاری از شهر های بزرگ عراقی در فاصله کمی از مرز ایران قرار داشتند به همین دلیل هدف قرار دادن آن توسط ایران کار دشواری نبود.
همچنین منطقه ای آسیب پذیر از دیدگاه نظامی در عراق بین جاده استراتژیک بغداد- بصره وجود دارد که به مرز ایران نزدیک است.
این منطقه زمینی مسطح و بدون پستی و بلندی عمده است و ماشین آلات زرهی به راحتی توانایی رسیدن به این جاده را دارند.
سخنگوی سابق فرماندهی کل قوا در عراق می گوید از این جهت عراق بسیار آسیب پذیر بود و با توجه به دخالت ها و تحرکات ایرانی ها ما مجبور شدیم که حمله گسترده خود را از سپتامبر آغاز کنیم.
دولت پیشین عراق هر ساله در چهارم سپتامبر (سیزدهم شهریور) جشن هایی را در سالگرد آنچه آغاز جنگ می دانست برگزار می کرد. مانورهای نظامی ارتش عراق از جمله برنامه های این روز بود.
با سقوط صدام حسین و حکومت او در سالگرد آغاز جنگ عراق با ایران دیگر چنین مراسمی برگزار نمی شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر